Wettelijk stelsel

Wat is het wettelijk stelsel?

Wat is het wettelijk stelsel?

Elk gehuwd paar is onderworpen aan een huwelijksvermogensstelsel.

Het is voor een goede rechtsgang ondenkbaar dat er echtparen zouden bestaan voor wie niet uitgemaakt kan worden of een goed nu aan één van de echtgenoten of aan beiden toebehoort. Daarom zijn echtgenoten die geen huwelijkscontract gesloten hebben, vanaf de dag van hun burgerlijk huwelijk onderworpen aan het wettelijk stelsel.

Het wettelijk stelsel vertrekt van het principe dat eigen is alles wat echtgenoten hadden op de dag van het huwelijk en alles dat zij tijdens het huwelijk verwerven uit erfenis, schenking of testament. Alle andere goederen en inkomsten die zij verwerven, zijnde de inkomsten uit hun arbeid of de opbrengsten van hun goederen (bijv. de huur van een eigen goed) zijn gemeenschappelijk. De schulden die zij maken zijn dat ook.

Het wettelijk stelsel doet bijgevolg drie vermogens ontstaan: het eigen vermogen van de man, het eigen vermogen van de vrouw en het gemeenschappelijk vermogen dat op zichzelf bestaat.

In de praktijk houden echtgenoten geen rekening met deze drie afzonderlijke vermogens en gebeuren er allerhande verrichtingen waarbij er vermenging ontstaat tussen die vermogens.

Andere mogelijkheden

1.       De algehele gemeenschap

Indien wordt gekozen voor het stelsel van algehele gemeenschap betekent dit dat alles wat wordt verworven na datum van het huwelijk gemeenschappelijk is. Enkel de goederen waarvan men al eigenaar was op de datum van het huwelijk blijft eigen.

In dergelijk stelsel is er vanaf datum van het huwelijk slechts één vermogen meer, namelijk het gemeenschappelijk. Uiteraard kunnen ook hier afwijkende bepalingen worden voorzien bij huwelijkscontract.

2.       De scheiding van goederen

Indien wordt gekozen voor dit stelsel dan zijn er enkel twee vermogens, namelijk het eigen vermogen van elke echtgenoot. Er is dus geen gemeenschap. Beide echtgenoten kunnen wel samen eigenaar zijn van bijvoorbeeld een woning. Er ontstaat dan enkel een gewone onverdeeldheid. Bij ontbinding van het stelsel dient deze onverdeeldheid dan eveneens vereffend te worden. Op deze vereffening zijn dan echter niet de regels van vereffening en verdeling van het wettelijk stelsel van toepassing, maar de gewone regels van uit onverdeeldheid treding.