Feitelijke samenwoning

Wat is feitelijk samenwoning?

Feitelijk samenwonen wil zeggen dat je samenwoont met één of meerdere mensen in dezelfde woning. Dat zal meestal in gezinsverband zijn – dus met je geliefde en eventueel ook met kinderen erbij -, maar niet altijd. Zo kunnen mensen ook feitelijk samenwonen in een commune. En je kan ook feitelijk samenwonen met je broer of zus of met je ouders. Uw samenwonende partner mag nooit als persoon ten laste beschouwd worden.

In dat geval wordt u ieder afzonderlijk belast op uw eigen inkomsten en moet u ieder afzonderlijk een aangifte indienen.

Kinderen ten laste in een feitelijk gezin

Als er in een feitelijk gezin een gemeenschappelijk kind is, mag alleen de belastingplichtige die aan het hoofd van het gezin staat dat kind fiscaal ten laste nemen.

U moet zelf, bij het invullen van uw aangifte, aanduiden wie van beiden het kind ten laste neemt en bijgevolg als gezinshoofd wordt beschouwd. Een kind mag nooit tegelijkertijd door meerdere personen ten laste genomen worden.

Voordelen en nadelen

Het grote voordeel van deze samenlevingsvorm is dat je niets hoeft te regelen en je bijgevolg bespaard blijft van administratieve rompslomp. Tegelijk is het feit dat er niets geregeld is ook een groot nadeel. Tot op zekere hoogte kan je dat opvangen door een samenlevingscontract te laten opstellen, maar op vlak van erfenissen en fiscaliteit blijf je in de kou staan. Deze zaken zijn aanzienlijk beter geregeld als je wettelijk samenwoont of gehuwd bent.

De verdeling van de goederen

Wat de goederen betreft, is ten aanzien van feitelijk samenwonenden het gemeen recht van toepassing:

• Elke partner heeft en behoudt het exclusieve eigendomsrecht van alle goederen die hij vóór de aanvang van de samenwoning bezat of die hij – tijdens het samenwonen – in eigen naam verkrijgt
• Goederen door beide samenwonenden aangekocht of deze verkregen tijdens het samenwonen en waarvan niet kan bewezen worden dat zij aan de ene of de andere partner exclusief toebehoren, worden geacht onverdeeld te zijn tussen beide partners, elk voor de helft.

Het bewijs van het eigendomsrecht dient te worden geleverd conform het gemeen recht:

• Voor onroerende goederen volstaat in principe de authentieke akte houdende de eigendomsoverdracht.
• Voor roerende goederen zijn alle bewijsmiddelen toegelaten (facturen, garantiebewijzen), inclusief getuigen en vermoedens.

Nuance: tegenbewijs is mogelijk, vermits de authenticiteit zich niet uitstrekt tot de oprechtheid van de verklaringen van partijen.

De persoon die in geschriften wordt aangeduid, wordt geacht de contractspartij te zijn en derhalve de eigenaar van het goed. De andere partner kan evenwel steeds het tegendeel bewijzen.

De feitenrechter oordeelt soeverein (onpartijdig). De rechtspraak in dit verband is dan ook zeer divers.