Verblijfsregeling

Ook na de scheiding is het belangrijk voor de kinderen om zowel hun moeder als hun vader te blijven zien, wat uitwerken van goede verblijfsregeling noodzakelijk maakt. 

Wat is de verblijfsregeling?

De verblijfsregeling is het contract waarin alle rechten en plichten worden vermeld van de ouders en het kind. Oefenen de ouders samen het ouderlijk gezag uit, maar wonen zij niet samen, dan moet er een verblijfsregeling worden uitgewerkt voor hun gemeenschappelijke kinderen.

Bij de besprekingen over de verblijfsregeling zal steeds rekening worden gehouden met de mening van het kind. De verblijfsregeling belangt hem immers rechtstreeks aan. Daarom zal uw bemiddelaar er naar streven om vanaf een zekere leeftijd een gesprek te hebben met uw kind om te polsen naar zijn of haar ideeën en verwachtingen.

Je komt tot een akkoord met jouw partner

Indien u met uw partner tot een akkoord komt over het verblijf, de opvoeding en de bijdrage in de kosten van uw kinderen, dan zal een rechter dit akkoord bekrachtigen als het niet indruist tegen de belangen van het kind. 

Je bereikt geen akkoord met jouw partner

Indien je niet tot een akkoord komt met uw ex-partner zal een rechter beslissen over de verblijfsregeling van uw kinderen. De rechter zal er hierbij steeds de voorkeur aan geven de kinderen evenveel tijd bij de beide ouders te laten doorbrengen. 

Het hoeft echter niet per se om een week-weekregeling te gaan, het kan ook bijvoorbeeld elk een deel van de week betreffen. Bij de 'nest-zorgformule' blijven de kinderen in de gezinswoning wonen en wisselen de ouders elke week van verblijfplaats.  Zelfs een dag-dagregeling behoort tot de mogelijkheden: de ene dag haal jij de kinderen af van school en breng jij ze de volgende ochtend terug naar school, waarna de andere ouder hetzelfde doet.  Op die manier zien de kinderen de ouders elke dag.  Het is lastig voor de kinderen om telkens te verhuizen, maar ze vinden het contact met hun ouders waardevol.

Als je niet akkoord gaat met de gelijkmatig verdeelde huisvesting en vindt dat het beter is voor het kind om op één hoofdadres te verblijven, moet je dat voorstel zelf beargumenteren. 

Wanneer de rechter oordeelt dat de gelijkmatig verdeelde huisvesting niet de beste oplossing is voor het kind, kan hij tevens beslissen om een ongelijk verdeeld verblijf vast te leggen.