Scheidingsprocedure

Scheiden, hoe begin je eraan? De scheidingsprocedure uitgelegd.

Scheiden, hoe begin ik daaraan? 

Een scheiding is steeds een moeilijke gebeurtenis in het leven. Twee mensen hebben er ooit voor gekozen elkaar eeuwig trouw te zijn en toch gaat het mis. Soms beslissen de beide partners samen om uit elkaar te gaan maar meestal is het één van de beide partners die het initatief neemt. Wanneer deze beslissing definitief is en de scheiding wordt aangevraagd heeft de andere partner geen andere optie dan deze beslissing te 'volgen'. In dit geval spreken we over een eerst en tweede beslisser. 

• De eerste beslisser, de partner die uiteindelijk de stap zet om de echtscheiding aan te vragen, neemt veelal de tijd om zich te informeren over wat er komen gaat, zoekt informatie op het internet,  vraagt advies van vrienden en familie of zoekt professioneel advies bij een advocaat. Door de tijd te nemen om zich goed te informeren krijgt de eerste beslisser op korte termijn heel wat (soms moeilijke) informatie te verwerken over de scheidingsprocedure. 
• De tweede beslisser, degene die plots te horen krijgt van zijn of haar partner dat die wil scheiden,  wordt quasi altijd op een veel later tijdstip geconfronteerd met de wens tot scheiding. Als gevolg heeft de tweede beslisser meestal veel minder tijd om zich op de scheidingsprocedure voor te bereiden en de tijd te nemen om informatie in te winnen. Heel vaak verloopt de communicatie ook niet zo optimaal en gaan de beide partners als snel hun eigen weg. Het gebrek aan duidelijke informatie zorgt al snel voor misverstanden of ernstige conflicten met als gevolg een lange en slopende echtscheidingsprocedure tussen de beide partijen.  

Wat zijn mijn rechten en plichten bij een scheiding? 

Iedereen die gehuwd is, is juridisch gezien een contract aangegaan waaraan bepaalde rechten en plichten verbonden zijn. Bepaalde partners hebben deze rechten en plichten deels zelf bepaald in een huwelijkscontract dat zij samen hebben opgesteld, anderen hebben dit niet gedaan en hebben een contract onder het standaard wettelijk stelsel. 

Het huwelijkscontract beschrijft de rechten en plichten tussen beide echtgenoten en betreffen in veel gevallen afspraken over financiële zaken of vastgoed. Indien de beide partners overeenkomen kunnen jullie op het moment van de scheiding samen beslissen om van deze overeenkomst af te wijken omdat het contract bijvoorbeeld niet meer aan de verwachtingen voldoet. Indien één van de beide partners echter niet wil afwijken van het huwelijkscontract zal het contract blijven bestaan en de afspraken die daarin werden gemaakt dus moeten worden nageleefd.  

Wanneer jullie samen kinderen hebben en hierover geen afspraken werden gemaakt, zullen jullie op het moment van de scheiding een akkoord moeten bereiken over de verblijfsregeling en afspreken hoe de kosten voor de kinderen worden verdeeld. Afhankelijk van de leeftijd van kinderen zijn dit dus afspraken die lang in stand zullen moeten blijven. Als basis voor deze afspraken geldt trouwens steeds dat de beide ouders voor hun kinderen moeten zorgen volgens de mogelijkheden waarover ze beschikken. Lees hier meer over kinderen en scheiden.

Tot slot is het mogelijk dat één van de echtgenoten tijdens het huwelijk niet of slechts gedeeltelijk heeft gewerkt om het gezinsleven voor zijn of haar rekening te nemen, na een scheiding zal deze echtgenoot echter wel nood hebben aan middelen om de levenstandaard relatief te kunnen aanhouden. In dit geval zal dus een overeenkomst over een (tijdelijke) onderhoudsuitkering door de ex-partner moeten worden gemaakt.